تعیین اثر تغییر فاصله چشمه تا پوست بر درصد دوز عمقی در درمان آیزوسنتریک در پرتودرمانی با فوتون 6MV

زمینهوهدف: یک روش محاسبه دوز در پرتودرمانی، استفاده از درصد دوز عمقی (PDD) است. PDD، با افزایش فاصله چشمه تا سطح (SSD) ، با قانون عکس مجذور فاصله تغییر می­کند. در شرایط بالینی، بایدSSD  استاندارد را به مقداری که در عمل به کار می­رود، تبدیل کرد. لذا در این پژوهش یک فاکتور جدید جهت محاسبه PDD وابسته به SSD پیشنهاد می شود. روشبررسی: از شتاب دهنده الکتا کامپکت برای فوتون­های ایکس6 مگاولتاژی، فانتوم Scanditronix blue با ابعاد 50×50×50cm3 و دو اتاقک یونساز با حجم حساس0.13CC استفاده شد. PDD برای میدان­های 8×8, 10×10، 6.4×6.4 در SSD های 80 و100 سانتیمتر به­طور جداگانه دوزیمتری شد. Ks0 و Ks به ترتیب پراکندگی کلیماتور را برای میدان درSSD استاندارد وSSD جدید به حساب می آورند. نسبت Ks0 و Ks برای اصلاح رابطه ماینورد اعمال شد. یافته­ها: با اصلاح فاکتور ماینورد، برای میدان­های 8×8, 10×10 ، PDD با دقت بیشتر محاسبه شد. اما برای میدان 6.4×6.4 بهبود محاسبه PDD در عمق های حدود منطقه بیلدآپ مشاهده شد. نتیجه­گیری: روش فاکتور ماینورد برای میدان­های کوچک که پراکندگی کلیماتور در آنها کم است، قابل استفاده است. اما، برای عمق ها یا SSD های بزرگ، می­توان با به کاربردن روش ماینورد تصحیح شده، دقت محاسبات PDD را برای  SSDهای مختلف افزایش داد.